Bitter Moon

Een jong koppel maakt een cruise. Ze zijn pril, burgerlijk, een tikje op elkaar uitgekeken en weten weinig van de wereld. Dan ontmoeten ze een heel raar koppel: een oude man in een rolstoel met een beeldschone vrouw! De oude man raakt in contact met de jonge man en zegt hem dat hij iets met zijn jonge vrouw mag doen als hij naar zijn levensverhaal luisterd. Dan volgen lange flasback van een absurde relatie tussen een wellustige schrijver en een jonge studente in Parijs. De verhalen nemen dagen in beslag en worden steeds gepauzeerd met slapen of eten. De verhalen zijn van heel geil naar moordadig sadistisch en de jonge Hugh Grant kan zijn oren niet geloven! De verhalen en bijpassende beelden zijn luguber. dat beiden overleefden is bijna een wonder. Dan volgt de laatste avond, daar waar het plot van het verhaal prijs gegeven wordt. Het einde is schokkend en wil ik niet verraden, maar neem van me aan dat het echt het einde is!

Roman Polanski is erin geslaagt om de kijker erg betrokken bij het verhaal te houden en de film fascineerd van minuut tot minuut. Dat de film niet bij het grote publiek is aangekomen, ligt waarschijnlijk aan het feit dat de kijker redelijk intelligent moet zijn. De film is alles behalve platvloers en cliche. Hij mag van mij in de rij klassiekers. Superacteerwerk, een schitterend verhaal, absurde sex en sm en een meesterlijke afloop.

Ga dat zien, ga dat zien…