Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Blood For Dracula
4.0Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

We kennen allemaal wel het verhaal van graaf Dracula, de bloedzuiger. In de beide Nosferatu-films wordt hij als onderkruipsel afgebeeld terwijl hij in andere Dracula-films wordt afgebeeld als een levenslustige vrouwenverslinder. Blood For Dracula lijkt meer de Nosferatu-kant op te gaan en dat is misschien wel een van de redenen dat ik het zo’n goede film vond. Dracula (Udo Kier) is zwak en wanhopig op zoek naar verse maagden. In zijn thuisland Roemeni? zijn maagden echter nog moeilijk te vinden maar gelukkig weet hulpje Anton de graaf te vertellen dat in Itali? nog genoeg maagden te vinden zijn. Dracula heeft eerst geen zin in de lange reis maar gaan uiteindelijk toch mee.

Eenmaal in Itali? gaat Anton meteen op zoek naar geschikte dames. Al snel worden hij en zijn meester uitgenodigd te verblijven bij de Di Fiore familie. De marchese (vader) en marchesa (moeder) Di Fiore zitten namelijk in geldnood en hopen snel een van hun vier dochters te laten trouwen met de rijke graaf Dracula. Dracula heeft ??n voorwaarde: zijn toekomstige slachtoffer moet maagd zijn. Dit blijkt al snel een probleem te zijn aangezien de twee meest geschikte dochters regelmatig de nachten doorbrengen met hulp Mario (Joe Dallesandro). Op indrukwekkende wijze komt Dracula achter de waarheid en uiteindelijk zet hij zijn zinnen op de jongste dochter. Er is nog maar ??n iemand die haar kan redden: de antiheld Mario.

Blood For Dracula is een geslaagde samenwerking tussen regisseur Paul Morrissey en kunstenaar/producer Andy Warhol, die ook samen Flesh For Frankenstein maakten een jaar eerder. Udo Kier speelt Dracula op een geweldige wijze en ook Joe Dallesandro overtuigd in zijn rol. De film lijdt echter onder een tekort aan bloed, maar wanneer er dan ook daadwerkelijk bloed gezogen wordt is het meteen goed mis en bijzonder indrukwekkend. Degenen die de film kennen zullen ook niet ontkennen dat het einde de film voorgoed in het rijtje exploitatieklassiekers plaatst, waar hij door anderen ook in het rijtje arthouse horrorfilms wordt geplaatst. Ikzelf vind de film in beide wel passen. Een ander pluspunt is de eenvoudige maar prachtige muziek die erg goed gebruikt wordt. Natuurlijk zijn ook de cameo’s van Vittorio De Sica en Roman Polanski leuk om te zien. Een indrukwekkende en interessante film die nog wel even in mijn geheugen rond zal spoken.

Met dank aan Filmfreak Distributie!

Over de auteur

avatar

7 reacties

  1. avatar
    Bas

    Je doelt op jouw recensie van Dead Silence? Ik probeer altijd films erop te zetten die nog niet op de site staat en ik dacht dat er al (meerdere) recensies waren van Dead Silence maar nu ik kijk zie ik dat dat niet zo is. 😉 Je recensie zal er de volgende keer bijzitten, denk ik.

Laat een antwoord achter