Click

Zes jaar geleden bracht Thailand de film Shutter uit, het zoveelste werk dat is ontstaan uit het succes van films als Ringu en Ju-on. Ook al was deze film doordrenkt met het bekende recept van dit subgenre, had de film toch wel een aardig verhaal en was hij toch nog best aardig om te kijken.
Door het succes van dit soort films bracht de USA uiteraard ook remakes uit van dit soort films. Shutter was twee jaar geleden aan de beurt. Ik heb deze remake nog nooit gezien, maar het schijnt een bijna exacte kopie te zijn van het origineel.
Anno 2010 besluit iemand in India dat het blijkbaar tijd is geworden voor een Bollywood versie van het inmiddels best bekende verhaal…

Een fotograaf en zijn vriendin rijden een meisje aan en besluiten haar te laten liggen. Later horen ze dat er geen meisje meer lag en hopen ze dat er geen meisje meer lag en hopen ze dat het meisje de aanrijding heeft overleefd, maar op de foto’s van de fotograaf beginnen schaduwen en vreemde dingen te verschijnen. Het duurt niet lang of de fotograaf en zijn vriendin worden achterna gezeten door een geest die het niet al te best met ze voor heeft…

Toen ik het plot las, wilde ik het eerst niet geloven. Een Bollywood versie van een Aziatische horrorfilm? Alleen vanwege dat ongeloof besloot ik deze toch maar eens te bekijken.
Bij sommige remakes is de stijl en het verhaal toch heel anders dan het origineel, zo vond ik de stijl van Halloween (2007) heel anders dan zijn origineel. Je merkt wel dat deze film door een land is gemaakt met een heel andere cultuur. De keuze van de muziek is bijvoorbeeld heel anders. Het verhaal is alleen weer wel zo ongeveer identiek aan het origineel. Als je het origineel hebt gezien, kom je dus ook helemaal niet voor verassingen te staan, maar kijk je gewoon naar een herhaling van de voorganger, maar dan met een andere cast.
Nu ik het toch over de cast heb, ik vond de acteerprestaties erg slecht. De personages kwamen totaal niet over en waren erg ongeloofwaardig. Bij het origineel kon ik echt meeleven met de hoofdpersonages, maar bij deze versie kan ik dat dus echt niet. Niet alleen de personages zijn ongeloofwaardig, maar de geestverschijning kwam ook helemaal niet over zoals het zou horen. De spookverschijning in het origineel was ook niet de meest indrukwekkende die ik ooit heb gezien in een film hoor, maar daar wisten ze het met behulp van schaduwen, duisternis, de juiste muziek, enz. toch best beangstigend te maken. Hier lijken ze helemaal geen moeite te doen om de geestverschijningen eng te maken, er word naar mijn mening te weinig gebruik gemaakt van duisternis (in bijna alle scenes is het nog zo licht dat alles gewoon goed te zien is) en hadden ze misschien ook wel wat beter van make-up gebruik kunnen maken.
Verder is de film met zijn 127 minuten best langdradig (het origineel duurde 97 minuten…), waardoor de aandacht al gauw verslapt. Zo is er in het begin van de film een erg langdradige soort dansscene in een discotheek. Misschien houden ze daar in India wel van, maar ik vond het een nogal nutteloze toevoeging aan de film, dan hadden ze beter het verhaal wat kunnen veranderen om wat origieler uit de hoek te komen.
Behoorlijk identiek aan het origineel dus, maar dan is alles vele malen slechter uitgevoerd. Ik hoop niet dat Bollywood nog meer van dit soort draken uit gaat brengen. Liefhebbers van films als Ju-on en RIngu kunnen Shutter (2004) met een gerust hart kijken en misschien is de Amerikaanse remake ook nog niet zo slecht, maar ik raad in ieder geval dit te laten liggen.