Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Dead Ringers
4.5Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

Canadees David Cronenberg behoort al jaren tot mijn favoriete horror/sci-fi regisseurs en dead ringers is mijns inziens -samen met videodrome- zijn beste film.

Plot: de identieke tweelingbroers Beverly en Elliott Mantle (beiden gespeeld door Irons in een dubbelrol) zijn twee beroemde gynaecologen in Canada.
Wanneer Beverly verliefd wordt op een bekend actrise (gespeeld door Bujold) groeien de twee broers langzaam, maar zeker uit elkaar met een drugsverslaving, geestelijke en fysieke degeneratie en uiteindelijk de dood als gevolg. Dit is in een notendop het plot. Niet bepaald gecompliceerd op zich. De wijze waarop Cronenberg het verhaal in beeld brengt en het acteerwerk verheffen het verhaal naar mijn mening tot een meesterwerk.

Cinematografie: de film is relatief sober in beeld gebracht wat cameratechnieken betreft. De broers ziens we regelmatig samen in 1 frame verschijnen: destijds geelaboreerde splitscreen-technieken maken dat mogelijk. Verder valt de film op door een afstandelijke en steriele sfeer: de decors en aankleding kenmerken zich door het gebruik van veel wit, groen, grijs en blauw. Dat wordt nog eens geaccentueerd door de belichting.

Algemeen: dead ringers zou het best omschreven kunnen worden als een combinatie tussen arthouse film en een psychologisch drama, met lichte horror-invloeden. In zekere zin, betekende dead ringers dan ook een koetswijziging voor Cronenberg: werd het mentale en lichamelijke verval in films als The fly en Videodrome
erg fysiek in beeld gebracht middels expliciete special FX, in dead ringers is met name een film die zich richt op mentaal verval, dus in deze film worden nauwelijks ranzigheden of geweld getoond. Toch is de film spannend, en beklemmend en dat is vooral te danken aan de geweldige regie van Cronenberg -die alles zo afstandelijk mogelijk houdt, de fotografie, belichting en het acteerwerk van Irons. Laatstgenoemde heeft prachtige nuanceverschillen weten te realiseren tussen de broertjes Mantle, die daarom altijd als individuen herkenbaar blijven. De film mag dan af en toe wat traag zijn, de diverse sterke punten die ik hier boven heb genoemd zorgen er voor dat het een zeer boeiende kijkervaring…..

Over de auteur

avatar

2 reacties

Laat een antwoord achter