Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Devil's Rejects, The
4.5Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

‘The Devil?s Rejects’ gaat verder waar ‘House of 1000 Corpses’ ophield. De politie heeft inmiddels het helse huis uit deel 1 omsingeld en is vastberaden om de sadistische familie Firefly in te rekenen, dood of levend. Na een hevig vuurgevecht ontsnappen echter alle leden, behalve Mother Firefly. Zij wordt ingerekend door sheriff Wydell, broer van de in ‘House of 1000 Corpses’ vermoorde agent George Wydell. De sheriff is vastbesloten om alle andere leden ook op te sporen en zal niet rusten tot zijn wraak is voltrokken. Ondertussen voeren de overige familieleden, onder leiding van vader Captain Spaulding, een waar schrikbewind in de staat Texas. Vijf nietsvermoedende bandleden worden op gruwelijke wijze afgeslacht terwijl Wydell steeds gefrustreerder raakt. In een ultieme poging om de leden van de familie te vinden roept Wydell de hulp in van twee semi-criminelen die erin slagen om Spaulding en zijn bende op te sporen…

Het moet direct gezegd worden: ‘The Devil?s Rejects’ is niet een film voor iedereen. De film is bij tijd en wijle zeer grof, zelfs sadistisch. Dit zal de liefhebber van het gore genre zeker aanspreken, maar voor de nietsvermoedende kijker zal het goed schrikken zijn. Martelingen waarbij spijkers in iemands handen worden geslagen, een vrouw die wordt gedwongen haar vriendin te slaan om zo naar de wc te kunnen; de kijker wordt niet gespaard. En al is het geweld veelal net buiten beeld, de suggestie alleen al werkt natuurlijk in op je hersenen als een mokerslag. Toch moet al dit geweld worden gezien als een typisch geval van extreme humor, een soort humor dat je bijvoorbeeld ook terugvindt in de vroege films van Peter Jackson. Het is dat Rob Zombie het grove geweld afwisselt met enkele zeer leuke grappen, anders was het inderdaad misschien onmogelijk geweest om normaal naar een dergelijke film te kijken.

En grappen zitten er in. Zo wordt de filmcriticus (dezelfde die Zombie?s eerste film al genadeloos neerhaalde als smakeloos anti-vermaak) neergezet als een supervervelende man die alleen maar kansloze en irrelevante feitjes kan oprakelen. In een meesterlijke sc?ne krijgt de criticus er van Wydell flink van langs omdat hij de naam van The King (Elvis Presley) ontheiligt. Het feit wil namelijk dat acteur Groucho Marx drie dagen na de The King overleed en dus nooit de aandacht daarvoor kreeg die hij volgens de criticus wel verdiende. Dankzij dit soort grappen en grollen wordt het excessieve geweld meteen al een stuk luchtiger. De film kan in zijn totaliteit dan ook worden gezien als een werk dat puur en alleen voor de lol is gemaakt door een man die weinig pretentieus is en wiens liefde voor de horrorfilm in optima forma uitwerking krijgt.

Want ‘The Devil?s Rejects’ is een feest der herkenning voor de doorgewinterde horrorkenner en voor de liefhebber van de rauwe jaren ?70 films. Zo zitten er verwijzingen in naar de films ‘Taxi Driver’, ‘Texas Chainsaw Massacre’, ‘Last House on the Left’ en talloze andere films. De acteurs in de film doen ook terugdenken aan oude klassiekers. Zo speelt Ken ‘Dawn of the Dead Foree in deze film een rol, hetzelfde geldt voor Michael ‘The Hills Have Eyes’ Berryman en is er een kleine rol weggelegd voor P.J. Soles, de vrouw die Lynda speelde in ‘Halloween’.

Rob Zombie heeft duidelijk meer aandacht besteed aan de uiterlijkheden van deze film ten opzichte van het eerste deel. Er zijn meer explosies, meer bekende acteurs, strakker camerawerk en bekendere muziek. De film is groter qua opzet dan zijn voorganger, wat het ??n en ander een mooier aanzicht geeft. De acteurs zijn prima, Sid Haig heerst als de sadistische clown Captain Spaulding en William Forsythe is uitstekend als wraakengel Wydell. Ook Zombie?s eigen vrouw Sheri Moon maakt weer haar opwachting als de lieve, maar o zo sadistische Baby. In de film wordt veel gebruik gemaakt van zogehete freeze frames om van sc?ne naar sc?ne te springen, en dit geeft de film een erg chaotisch beeld, wat weer beklemmend betekent voor de film, erg mooi gedaan! De muziek is uiterst passend bij het landschap van Texas, veel country en rock uit die contreien wordt gespeeld om extra gevoel te geven aan het landelijke idee.

‘The Devil?s Rejects’ is een film puur en alleen voor de liefhebber van het betere slachtwerk. De film is een collage van oude klassiekers, maar is desondanks toch zeer de moeite waard. Misschien niet voor een avondje uit, maar meer voor een horror marathon. Nu al een aanrader voor de volgende Nacht van de Wansmaak en staat zeker in mijn lijstje als beste horrorfilm van 2005!

Over de auteur

avatar

7 reacties

  1. avatar
    Ganon

    Mooie review. The Devil Rejects lijkt meer op een roadmovie dan horror als je deze prent vergelijkt met The house of 1000 corpses. Het hilarische uit de vorige film was wat minder. Daarnaast miste ik dr. Satan! Een mooie bijdrage van Captain Spaulding is een goede pleister op de wond!

  2. avatar
    BIGFOOT

    Ik ben het niet helemaal eens met Ganon. Ik heb de film afgelopen weekend in de Horrornacht gezien, en ik vond hem behoorlijk grappig en grof tegelijk. Daarentegen viel mij House of 1000 corpses, die ik daarna op dvd heb gekeken, erg tegenvallen.

  3. avatar
    BornPainDead

    Deze film was opzich wel goed maar zeker niet beter dan House of 1000 corpses.rnDe horror show was er een beetje uit en het leek meer op een bloedorstige thriller.rnrnWeinig enge figuren, ik miste ook nog wat personages en het vreemde en duistere sfeer was er ook een beetje uit.rnIk heb van velen gehoort dat deze beter is maar zelf vind ik totaal van niet.

Laat een antwoord achter