Dracula

Jonathan Harker (John van Eyssen) reist naar Dracula’s kasteel om hem voor eens en voor altijd te vernietigen. Dracula (Christopher Lee) is hem echter te slim af en neemt wraak door Jonathan’s verloofde Lucy (Carol Marsh) tot zijn slachtoffer te maken.
Van Helsing (Peter Cushing), de collega van Jonathan, komt achter diens verschrikkelijke lot en beseft net te laat wat er met Lucy aan de hand is. Samen met Arthur Holmwood (Michael Gough) zal nu hij proberen om Dracula voor eens en voor altijd uit te schakelen.

Deze Dracula verfilming van Hammer regisseur Terence Fisher staat ook wel bekend als Horror of Dracula. Deze word gezien als één van de klassieke Dracula verfilmingen en ik had hem nog nooit gezien.
Vanwege de status is dit gelijk de bekendste Hammer film van Fisher, maar ik moet zeggen dat zijn overige werken ook zeer de moeite waard zijn. Ik ken ze nog niet allemaal, maar de werken die ik heb gezien waren erg mooi en over het algemeen zeer degelijk gemaakt. Maar laten we nu weer even terugkeren naar de film die hier besproken word: Hammer’s Dracula!

Wat tijdens het kijken gelijk opvalt is dat er een zeer modern tempo in deze film zit. Voor een film uit 1958 zit de vaart er lekker in en verveel je als kijker geen seconde. Dat is vrij uitzonderlijk, gezien de meeste films uit deze periode daar nog iets te gedateerd voor waren. Wat deze film ook bijzonder maakt is dat hij in kleur opgenomen was. De kijkers worden hier gelijk al op gewezen, want nog voordat de film echt begonnen is druppelt het eerste bloed al op het scherm.

Terence Fisher is zo vrij geweest om het originele verhaal wat aan te passen. Hierdoor voelt dit niet als een ‘zoveelste Dracula verfilming’, maar word je hier en daar nog echt verrast door de gekozen wendingen van Fisher. Helaas heeft dit ook een nadeel. Er ontstaan namelijk hier en daar wel wat plotgaatjes, maar die worden al gauw vergeten, omdat er nog voldoende te genieten valt.

Ik had Christopher Lee al regelmatig aan het werk gezien, maar nog nooit in de Dracula vertolking waardoor hij bekend geworden is. Ik moet zeggen dat hij een zeer overtuigende Dracula is. Hij heeft niet de charme en humor die een Bela Lugosi (Dracula, 1931) wel had, maar komt wel zeer bloeddorstig en griezelig over. Lugosi was dat soms ook wel, maar ik moet zeggen dat Lee uiteindelijk veel overtuigender “eng” is.
Peter Cushing speelt zijn rol als Van Helsing vol overgave en Michael Gough speelt zijn rol ook goed, maar is net iets minder indrukwekkend dan het duo Cushing en Lee.
Als laatste wil ik nog even mijn lof uitspreken over Carol Marsh. Niet alleen speelt ze haar rol als Lucy met charme en heeft ze een erg aandoenlijke uitstraling, maar ze is ook zeer angstaanjagend (dankzij ondersteuning door zeer geslaagde make-up) als vampier.

Ze hebben erg goed weten te verhullen dat ze maar een beperkt aantal sets hadden en dat het budget maar £ 81.000 was. De sets zien en kostuums zien er, zoals bijna altijd bij een Hammer film, verzorgd en mooi uit. Daarnaast worden de prachtige beelden bijgestaan door een geslaagde, bombastische soundtrack. Niet altijd even overtuigend, maar vooral tijdens de introductie van Lee als Dracula heeft het een erg versterkend effect.

Wederom een film van Terence Fisher waar ik van heb kunnen genieten en met name door het samenspel van Cushing en Lee reken ik deze tot één van zijn betere films. Door de korte speelduur en het vlotte tempo van het verhaal is de film ook voor de wat jongere kijkers (die enkel de recente films gewend zijn) ook de moeite waard. Daarnaast worden de wat meer nostalgische filmkijkers ook op voldoende nostalgie getrakteerd.
Een film die zelfs nu nog vele kijkers aan zal spreken. Een aanrader voor iedere horrorliefhebber.