Exorcism of Emily Rose, The

De duiveluitdrijving is in menig film als onderwerp gebruikt, helaas niet altijd met een goed eindresultaat. Neem bijvoorbeeld het teleurstellende Exorcist: The beginning, en de twee sequels van de originele Exorcist uit 1973, en men kan met een gerust hart zeggen dat geen van deze drie het origineel op zowel het visueel, als op het acteer gebied hebben overtroffen. Gelukkig is er voor de
diehard Exorcist fans een nieuwe film op het gebied van de duivel, en ik mag wel zeggen dat deze film, op The Exorcist na, een van de betere ?opvolgers? is.

De film opent op een triest en besneeuwd stuk landbouwgrond, met een huis dat veel doet denken aan The Texas chainsaw massacre. In het huis heerst een onrustige sfeer, en de blik op de gezichten van de bewoners doet niet veel goeds vermoeden. Net op het moment dat de camera de oorzaak van de onrust dreigt te laten zien, switched het beeld over naar een gezellige bar, waar een jonge vrouw door haar papierwerk aan het neuzen is. Erin Bruner (de vrouw) blijkt advocate te zijn, en krijgt een nogal vreemde zaak aangeboden. In de zaak zit de pater Moore vast, omdat hij beschuldigd wordt van moord. De zaak is vreemd, omdat pater Moore er steevast van overtuigd is dat Emily Rose door de duivel, of op zijn minst een demoon, bezeten was. Uiteraard geloofd de tegenpartij (deze partij staat aan de kant van de maatschappij) niets van deze in hun ogen raaskallende man, en nemen dan ook aan dat hij gek is. Echter naarmate de rechtszaak vordert, en er steeds meer bewijzen in de zaak komen, begint Erin steeds meer te geloven, zeker wanneer ze het bandje luistert waarop de uitdrijving staat?

The exorcism of Emily Rose zal niet in de smaak vallen bij de hard- horror fans, maar voor de liefhebbers van de wat mildere horror zal deze film een zeer aangename tijdsbesteding zijn. Het onderwerp van de film is niet origineel, de manier van het benaderen ervan is echter zeer goed, en bovendien zeer origineel gedaan. In plaats van de gehele film te besteden aan de uitdrijving zelf, laat de film de consequenties zien van een mislukte uitdrijving, met het daarbij behorende proces. Het is mede daardoor dat de film niet bij de gore- en hardhorror liefhebbers zal vallen. Door middel van enkele ijzingwekkende flashbacks bouwt het verhaal zich langzaam maar zeker op, en zul je gegarandeerd op het puntje van je stoel zitten, tot uiteindelijk de endcredits over het scherm rollen. De film heeft echter een aantal minpuntjes, zo is het verhaal in het begin wat moeizaam, en het duurt even voor je er inzit. Bovendien heeft de film een naar mijn mening nogal vaag, en snel afgewerkt einde, dat redelijk voor de hand liggend is. Niettemin is de film op de meeste momenten goed eng, en worden de special effects minimaal gebruikt, en alleen daar waar het nodig is. The Exorcism of Emily Rose zal The Exorcist niet overtreffen, maar komt er qua niveau akelig dicht bij, duivels goed…