Father’s Day

Father’s Day is de zoveelste film van de laatste jaren die het grindhouse tijdperk probeert te doen herleven en slaagt hier aardig in.

Chris Fuchman is een psychopaat. Een serieverkrachter en moordenaar die een voorkeur heeft voor vaders. Ahab’s vader was één van zijn slachtoffers. Nu is Ahab op zoek naar wraak en belooft zichzelf om een gewelddadig, pijnlijk en bloedig einde te maken aan het leven van de gek die zijn vader vermoord heeft.

De grindhouse vibe inclusief filter is heerlijk. Ook de gore is lekker expliciet en hetzelfde geldt voor de nudity. Want naast dat de dames uit de kleren gaan wordt ons jammer genoeg ook het klokkenspel van 3 kerels voorgeschoteld. Één van hun is de killer, Fuchman, die het uiterlijk heeft van een stereotype pedofiel.

Adam Brooks is naast regisseur ook nog hoofdrolspeler in deze film en is best bad-ass als Ahab. Ook de rest van de cast doet het behoorlijk. Sowieso is Father’s Day iets totaal anders dan dat ik gewend ben van Troma. Natuurlijk is het weer enorm over de top maar de film heeft zowaar het uiterlijk alsof het big budget is. Sommige shots zouden zo uit een Tarantino of Rodriguez film kunnen komen.

Ook de soundtrack is voor de liefhebber om te genieten. Vooral de sinistere sounds, die je in de horror films uit de 80’s o zo vaak hoorde, zijn een genot.
Helaas zijn de laatste 20 minuten iets te veel van het goede, al maken ze dat wel min of meer goed door Lloyd Kaufman die de rol van de duivel én van god overneemt.