Hostel: Part II

Controversieel, onmenselijk en vrouwonvriendelijk, Hostel: Part II kreeg al deze labels opgespeld gekregen. Terecht? Hostel: Part II is de sequel op het veel geprezen en veel bekritiseerde Hostel uit 2005 en was genomineerd voor verschillende awards op Spike TV’s Scream Awards 2007, maar slaagde er niet in ze te verzilveren. Hostel: Part II werd opnieuw geregisseerd door Eli Roth die zijn viscerale manier van film maken rustig voorzet. Is hij vastberaden of gewoon koppig?

This place… people come here… people come here to kill people.

Paxton heeft nog steeds nachtmerries over wat hem een paar maanden geleden is overkomen in Slowakije, met zijn verminkte hand als permanente herinnering. Zijn vriendin Stephanie snapt er niets van en probeert hem er van te overtuigen om naar de politie te stappen…
Drie Amerikaanse studentes zijn op citytrip in Rome. Als ze tijdens een tekenles in Rome naaktmodel Axelle ontmoeten, wijzigen ze hun plannen. Samen met Axelle gaan ze naar Slowakije, bekend voor zijn spabronnen. Op advies van Axelle, boeken ze kamers in een Slowaakse hostel, dezelfde hostel uit het eerste deel. Zonder hun medeweten worden hun paspoorten in gescand waarna de Elite Hunters kunnen beginnen bieden. Wat begint als een leuke vakantie, verandert al snel in een nachtmerrie als ze één voor één verdwijnen.
In de tussentijd volgen we ook twee nieuwe Elite Hunters, Todd en Stuart die zich klaarmaken voor het vermoorden van hun ‘koopwaar’.

Net zoals de eerste film gaat het verhaal over de Elite Hunting Club, een organisatie waar zij die over genoeg geld beschikken, de meest verschrikkelijke dingen kunnen doen. De enigste limiet die ze hebben is de limiet van hun eigen ziekelijke fantasie (en de limieten van het menselijk lichaam natuurlijk). Het grootste verschil tussen de eerste film en de tweede film is echter het uitzicht op deze organisatie. In tegenstelling tot de eerste film, lijkt de organisatie veel professioneler en daardoor ook veel realistischer. We zien ook meer hoe de organisatie werkt, zowel vanuit het standpunt van de slachtoffers en de daders. Dit gebeurt met scènes variërend van de online bieding tot de wapenkeuze maken. In deze film wordt Slowakije ook minder primitiever en gastvrijer uitzicht krijgt.

Do you think we’re sick?

Hostel Part II wordt controversieel genoemd wegens zijn wreedheid en daarop is wel iets te zeggen. Het is niet de wreedste film ooit gemaakt, we hebben altijd nog Aziatische horrorfilms bijvoorbeeld I Saw The Devil. Maar het is niet voor degene met een gevoelige maag. Het concept van Hostel stelt de regisseur in staat om de meest sadistische scènes te creëren en Eli Roth maakt hiervan gretig gebruik. Mijn favoriet is de cameo van Ruggero Deodato, het bewijs dat je geen liters nepbloed nodig hebt voor een gruwelijke horrorscene. Niet als je een goed make-up team hebt. De film brengt ook bloederige wijze hommage aan de Hongaarse gravin Elizabeth Bathory, wat dan weer heeft bijgedragen aan de controversie rond de film.

Op het gebied van bloederige scènes heb ik maar één probleem: de controverse! Het meest gehoorde commentaar is: dit is geen horror, gewoon ziek. Mijn reactie: Het is een film over mensen die betalen om andere mensen te vermoorden, dat is toch wat het hoesje van de dvd mij verteld, wat verwacht je dan? Eli Roth levert exact wat hij beloofd. Dat je geen fan bent van de film, begrijp ik. Dit is geen film die door iedereen zal worden gewaardeerd, horrorliefhebber of niet. Maar als je vindt dat deze film te veel expliciete martelscènes bevat, lees dan in het vervolg eerst de korte inhoud en beslis dan of het een film voor jou is.

He does auctions.

De personages zijn gevarieerd en maken het stukken makkelijker om enig sympathie te voelen voor hen, veel makkelijker dan ooit het geval was in de eerste Hostel. De drie meiden die de slachtofferrol op zich nemen in deze horrorflick hebben elk een volledig verschillend karakter en dat doet wonderen voor de film. Door hun verschillende karakters moeten de EHC medewerkers volledig andere technieken toepassen om hen uit te leveren aan hun klanten. Ze tonen zich ook meer strijdvaardig dan de jongens uit het eerste deel. Toegegeven, ze kregen ook meer gelegenheden om zich te verzetten, maar het maakt de film interessanter.

De soon-to-be-killers Stuart en Todd zijn zoals te verwachten moeilijk om te sympathiseren, maar maken op hun eigen manier de film interessant. Todd is volledig klaar voor het doden van iemand, terwijl Stuart duidelijke twijfels vertoont over wat Todd van hem vraagt. Er zijn verschillende momenten waar hun uiterlijk en handelen hun gevoelens over hun toekomstige vooruitzichten tonen. Sommige zijn overduidelijk, zoals Todd die stoer zijn tatoeage showt aan zijn vriend, terwijl Stuart hier eerst weigerachtig tegenover staat. Andere zijn meer subtiel en zullen sommige mensen waarschijnlijk zijn ontgaan: Todd draagt door gedurende het grootste deel van hun trip een kostuum, dat zijn superioriteit representeert, terwijl zijn vriend Todd burgerkledij verkiest. Todd kiest opwekkend zijn wapens, terwijl Stuart Inya vraagt een selectie voor hem te maken. Bij het kiezen van hun outfit, Todd past een helm die de meeste mensen schrik zou aanjagen in het echt. Stuart showt zijn vriend een paar oorbeschermers, die het geluid van een geschreeuw zou uitbannen. Het is geen essentie voor een goede film, maar het is wel interessant eenmaal het je begint op te vallen.

Een van mijn favoriete personages is echter Sasha Rassimov, gespeeld door de Slowaakse ex-minister van cultuur Milan Knazko. Op het eerste gezicht een vriendelijke patriarch en gerespecteerd zakenman, in werkelijkheid een koelbloedig en hartloos man, die met zijn Elite Hunting Club grof geld verdient, zowel geld van zijn klanten als het geld van zijn slachtoffers die dit toch niet meer nodig hebben. Of het toeristen zijn, kinderen die hem teleur hebben gesteld of klanten die niet langer krediet waardig zijn, hij is voor allen even wreed. Maar als er een zakelijk buitenkansje voor hem in zit, is hij bereid een zekere geste te doen. Een echte zakenman dus.

Conclusie:
Na het zien van de film, ben ik verbaasd over de talrijke slechte reviews. Hostel: Part II is een fantastische horrorfilm die de duisterste zijdes van zowel kapitalisme en de menselijke geest verkent. Het concept is haast een natuurlijke evolutie van een snuffmovie, van mensen die betalen voor het zien van een echte moord, tot mensen die betalen om te kunnen doden. Het is de beste uit de trilogie (en ergens hoop ik dat het een trilogie blijft gezien deel 3), omdat het alle goede aspecten van de eerste film behoudt en een realistischer organisatie neerzet. Eli Roth heeft met zijn Hostel series horrorgeschiedenis geschreven en krijgt daarvoor een verdiende 9.