Lady Blood

Yanka (Emmanuelle Excourrou) heeft haar leven weer terug op de rails. Ze is getrouwd met een psycholoog, heeft een leuke dochter en ze heeft een baantje bij het lokale politiebureau. Dan word er plotseling een gruwelijke moord gepleegd en Yanka moet de zaak onderzoeken. Ze kan eigenlijk niks vinden, totdat er nog wat bloedige moorden gepleegd worden. Langzaam maar zeker raakt Yanka ervan overtuigd dat het monster uit haar verleden teruggekeerd is om zijn taak af te maken…

Zo eens in de zoveel tijd krijgt de horrorwereld weleens te maken met een beetje vreemde release. Alain Robak’s eigenzinnige horrorfilm Baby Blood uit 1990 was redelijk succesvol en aangezien de Franse horror toch net in de spotlights stond door het succes van Frontieres, A l’Interieur en Martyrs, kwam een regisseur die luistert naar de naam Jean-Marc Vincent met het idee om 18 jaar na Baby Blood met een vervolg op de proppen te komen die de titel Lady Blood kreeg.

Sinds 2008 werden wij horrorfans al lekker gemaakt met een paar extreme posters en een interessante trailer, maar rond de release bleef het tijden stil. Ik moet toegeven dat ik hem ook een poosje uit het oog verloren was, maar laatst kwam ik hem weer tegen en kreeg ik de mogelijkheid om hem dan eindelijk eens te bekijken.

We zien Emmanuelle Escourrou weer terug in haar rol als Yanka. Ze weet haar rol deze keer helaas niet op een boeiende manier neer te zetten en helaas is ze niet de enige die tegenvalt. Ik vond namelijk dat geen enkel castlid een echt boeiende prestatie neerzette. Zelfs Philippe Nahon (Irréversible, Haute Tension) had niet echt een toevoegende waarde aan de film.

Dit zou ook gewoon kunnen komen door het script, want er lijken behoorlijk veel dingen niet te kloppen. Ik kon niet echt een rode draad vinden in het verhaal, waardoor ik soms het idee kreeg dat ze nogal van de hak op de tak sprongen. Nu was het ook weer best een tijd geleden dat ik Baby Blood heb gezien, dus misschien was het beter om die eerst weer eens te kijken, al lijkt het op het eerste gezicht niks uit te maken, want het verhaal heeft best weinig met het origineel te maken.

Er zit gelukkig wel best wat gore in de film. Ik had persoonlijk graag nog wel wat meer bloed, enz. willen zien, maar over het algemeen valt er nog niet over te klagen.
Verder vond ik het ook wel leuk dat de cameraman aardig wat experimenteerde hier en daar, door soms wat unieke camerastandpunten te gebruiken die je niet zou verwachten in een film als deze.

Lady Blood was naar mijn idee een teleurstelling. Ik snap dat de makers reclame willen maken voor hun werk, maar met de reclamemiddelen van Lady Blood maakten ze de verwachtingen wel erg rooskleurig. Dat is jammer, want zo zijn mensen weer sneller teleurgesteld. Jammer dat we uiteindelijk lang hebben moeten wachten op een film als deze. Het is te hopen dat Jean-Marc Vincent’s eventuele volgende film beter is dan deze eerste poging.