Mother’s Day

Daniel (Frank Grillo) en Beth Sohapi (Jaime King) hebben net een nieuw huis gekocht om weer opnieuw te beginnen na het tragisch overlijden van hun zoontje. Er is een tornado onderweg, maar de Sohapi’s hebben hun kelder flink versterkt en ze hebben wat vrienden uitgenodigd voor een feestje.
Omdat ze in de kelder zitten hebben ze niet door dat boven hen drie broers die zojuist een mislukte bankoverval hebben gepleegd het huis binnen komen stormen. De jongste van het stel is gewond geraakt tijdens het ontsnappen en is in slechte staat. De broers zijn er niet van op de hoogte dat ze hun huis hadden verloren en zijn dan ook verbaasd als ze ineens andere mensen in het huis aantreffen. De broers nemen de boel over en ze nemen contact op met hun moeder (Rebecca De Mornay). De moeder is de leider van het stel criminelen en gekken. Om de grens over te gaan hebben ze 10000 dollar nodig. De oudste broer en Beth gaan erop uit om geld bij elkaar te halen.
Ondertussen lopen de spanningen in het huis hoog op en de consequenties worden heftiger en heftiger. Alleen Beth en Daniel kunnen ervoor zorgen dat hun vrienden in leven blijven…

Over Darren Lynn Bousman zullen hoogstwaarschijnlijk de meningen nogal verschillen. Zo vind ik van zijn Saw sequels eigenlijk enkel zijn eerste (Saw II) goed. Over Saw III en IV ben ik heel wat minder te spreken en over Repo! The Genetic Opera ben ik al helemaal niet enthousiast. Tot nu toe heeft hij eigenlijk nog niet veel kwalitatief sterke films gemaakt vind ik, hoogstwaarschijnlijk zullen vooral de liefhebbers van de Saw reeks het hier niet mee eens zijn.
Mother’s Day vind ik eigenlijk na Repo! wel weer een enorme vooruitgang. De film is nog bij lange na niet geweldig, maar hier liet Bousman tenminste zien wel capabel te zijn om aardige horrorfilms te maken.

Mother’s Day is ook de terugkeer van Rebecca De Mornay naar het witte doek. Zij steelt de show in deze film als de gestoorde moeder. Het personage had van mij nog wel iets extremer mogen zijn, maar dat ligt eerder aan het script, want De Mornay lijkt haar rol enorm serieus te nemen. Ze zet zeker een sterk en charismatisch personage neer. Patrick John Flueger, Warren Kole en Matt O’Leary zetten leuke rollen neer als de drie hillbilly broers en lieftallige nieuwkomer Deborah Ann Woll (True Blood tv serie) zet een leuke rol neer als het buitenbeentje van deze ‘familie’.
Over de acteerprestaties van ‘the good side’ heb ik eigenlijk ook niks te klagen. Er zitten redelijk bekende namen tussen, zoals Shawn Ashmore (X-Men trilogie). Ook zien we een aantal acteurs uit eerdere Bousman films terugkeren, zoals Lyriq Bent (alle door Bousman geregisseerde Saw films), die in deze film weer het ongeluk heeft dat hij een neger is. Dit is niet racistisch bedoelt, maar negers lijken bijna altijd te sterven in films als deze.

De film valt (bijna letterlijk) met de deur in huis. Na een spannende beginscene krijgen we een korte introductie, waarna al gauw alweer de hel uitbarst. De film weet eigenlijk bijna van begin tot eind te boeien. Enkel op het einde van de film begint het allemaal een beetje te overdreven en te langdradig te worden. Jammer genoeg heeft het ook nogal een flauw einde. Overall is de film wel goed om te kijken, alleen jammer dat Bousman het niet goed weet af te maken.

Over de gore in deze film valt helemaal niks te klagen. Er is genoeg gore op een sterke manier door de film gespreid. Daarnaast zijn er ook nog, niet bijzonder gore scenes, maar wel harde scenes te zien. Dit maakt deze film tot een best extreme en gore film. Het soort geweld dat in deze film voorkomt is niet voor iedereen geschikt, want je moet er wel goed tegen kunnen, maar voor de liefhebbers is het erg de moeite.

Ik wil deze review eindigen met iets dat ik nog wel opvallend vond aan deze film. Meestal worden in dit soort films vooral de vrouwen vernederd en gruwelijk verminkt of vermoord. Dat is in deze film ook wel, maar Bousman laat ook duidelijk zien dat hij van mening is dat de vrouw heel wat sterker is dan de man. De vrouwen in deze film lijken de gekste dingen te kunnen overleven. Menig feminist zal hier erg gelukkig van worden.

Overall is dit gewoon een degelijke film, waarmee Bousman waarschijnlijk hoge ogen op zal gooien bij de liefhebbers van horrorfilms van na de eeuwwisseling.