Paranoid: A Chant

De shortmovie “Paranoid” is gebaseerd op een gedicht van 100 regels, getiteld “Paranoid: A Chant”, geschreven door Stephen King. Het gedicht werd vertaald in het Nederlands als “Paranoid: Een Bezwering” en gepubliceerd in de Stephen King verhalenbundel “Duistere Krachten” (Skeleton Crew) in 1985. Stephen King “verkoopt” vaak de filmrechten van zijn korte verhalen voor niet-commerciele doeleinden, aan bijvoorbeeld filmstudenten, voor een symbolisch bedrag van 1 dollar. Deze korte films worden dan ook in de volksmond “dollar babies” genoemd.

Jay Holben’s film “Paranoid” is zo’n dollarbaby en duurt slechts 8 minuten. Ik wilde deze korte film graag reviewen, omdat ik het veruit de allerbeste Stephen King verfilming vind die ik ooit gezien heb. Het is ontzettend knap hoe Holben met een opeenvolging van intrigerende beelden, kleur en zwart-wit door elkaar, perfect de indringende sfeer van King’s gedicht weet weer te geven. De hoofdrolspeelster Tonya Ivey zet grandioos de rol neer van een paranoide vrouw die niet meer naar buiten gaat omdat ze denkt dat ze in de gaten gehouden wordt en ze schrijft alles op wat er in haar omgaat, zodat er aanwijzingen achterblijven als ze vermoord zou worden of verdwijnen.

Paranoid is, zover ik weet, de enige dollar baby die op DVD is verschenen. Zoals ik al schreef mogen dollar babies niet voor commerciele doeleinden worden gebruikt en dus niet op DVD in de handel worden gebracht. Paranoid verscheen echter op een gratis DVD bij het Amerikaanse blad “DVD Inside, Total Movie & Entertainment”. Op deze DVD staat niet alleen de volledige film, maar ook nog twee extra commentaar tracks. Eentje met commentaar van Buck Sanders (componist) en Alek Vila (sound designer) en eentje met commentaar van regisseur Jay Holben zelf, waarin hij vertelt hoe de film tot stand is gekomen. Een leuke anekdote daaruit is dat Holben de film al klaar had en pas later de filmrechten van King heeft “gekocht”. Hij merkt daarbij op dat hij die dollar nooit heeft betaald…

I can’t go out no more
There’s a man by the door
in a raincoat
smoking a cigarette, but

I’ve put him in my diary
and the mailers are all lined up
on the bed, bloody in the glow
of the bar sign next door.

He knows that if I die
(or even drop out of sight)
the diary goes and everyone knows
the CIA’s in Virginia…