Reptile, The

Harry Spalding (Ray Barrett) en zijn vrouw Valerie (Jennifer Daniel) erven het huis van Harry’s broer wanneer deze op verdachte wijze om het leven komt. Ze besluiten om hun intrek te nemen in het kleine huisje in Cornwall. Ondanks de waarschuwingen van dorpsgek “Mad Peter” (John Laurie) en de onvriendelijkheid van de dorpsbewoners blijft het koppel in het huis wonen. Al snel ontdekken ze dat de dorpelingen al een poosje geteisterd worden door vreemde sterfgevallen die ze de “zwarte dood” hebben genoemd. Harry en Valerie raken bevriend met de lokale barman Tom Bailey (Michael Ripper) en met zijn drieën willen ze dit tot op de bodem uitzoeken. Zo komen ze tot de conclusie dat de doodsoorzaak een groot reptiel moet zijn…

“The Reptile” is de tweede Hammer horror van John Gilling die ik in mijn bezit heb weten te krijgen. Hij is in Nederland los te verkrijgen, maar zit ook in de “Hammerbox 2” (die relatief gezien een stuk goedkoper is dan al die titels los aanschaffen). Gilling’s “The Plague of the Zombies” beviel me best goed en daar het idee van een menselijk reptiel als monster mij altijd wel heeft weten te interesseren, was ik benieuwd wat Gilling hiervan gemaakt had.

De film kent zo zijn goede momenten, maar weet helaas geen enorme indruk te maken. Een groot gemis voor mij was de langdurige afwezigheid van het reptiel. De film was volgens mij al ruim een uur bezig toen het reptiel zich voor het eerst liet zien.
Daarnaast ontbreekt het de film wat aan zijn vlotheid. Wat me tot nu toe wel beviel aan de Hammer films was dat er best veel in gebeurd, waardoor de films een vlot karakter krijgen. Gilling’s andere horrorfilm uit 1966 had dit, maar “The Reptile” komt heel wat trager op gang.

Daarnaast weet de conclusie van de film gewoon niet te pakken. Dit is niet direct de schuld van de filmmakers, maar de schuld van de personen die het plot omschreven hebben voor de achterkant van de DVD hoes. Daarnaast laten de posters van de film ook al wel hele duidelijke hints vallen over wie het monster is. Dit is jammer, want zo weet je al van te voren wie het is en komt de schok van “de ontdekking” dus helemaal niet over.

Nu denken jullie vast: is deze film dan zo slecht? Nou nee, dat kan ik ook weer niet zeggen. Zo vind ik de het monster wel diens ouderwetse charme hebben. Aan alle kanten is het latex te zien, maar dat vind ik altijd wel het grappige en leuke van dit soort ouderwetse films. De make-up effecten voor het monster zijn nog best netjes gedaan.

De redelijk onbekende cast doet het best goed, al zijn de bijrollen eigenlijk het leukste. Zo speelt Hammer veteraan Michael Ripper wel een erg sympathiek personage. Hij zet altijd wel een degelijke prestatie neer en dit was denk ik wel de grootste bijrol die ik hem tot nu toe heb zien spelen. Ook John Laurie zet een onvergetelijke rol neer als de sympathieke gek “Mad Peter”. Jammer dat zijn personage er niet heel veel in voorkomt, want de momenten dat hij voorbij komt zijn zeker memorabel.
Marne Maitland zet ook nog wel een leuk (beetje stereotiep, maar dat komt door het script) personage neer. Aan de uitdrukkingen te zien had hij al wat inspiratie opgedaan door Christopher Lee (in ’74 zouden ze nog samen te zien zijn in The Man with the Golden Gun). Maitland’s blik is niet zo intens als die van Lee, maar toch maakt het wel wat indruk.

Een Hammer film die het meer moet hebben van de personages die de film dragen, want verder is hij cinematografisch gezien niet de meest bijzondere uit de Hammer stal.
Meer een film die leuk is voor de die hard Hammer liefhebbers. De anderen verwijs ik liever door naar Gilling’s “The Plague of the Zombies” die naar mijn mening gewoon wat meer te bieden heeft.

Als laatste wil ik nog wel benoemen dat deze DVD een aantal leuke extra’s kent. “The World of Hammer” episodes 9 (thriller) en 13 (costumers). Twee korte documentaties van ongeveer 25 minuten waarin Oliver Reed ons aan de hand van de thema’s meeneemt in de filmgeschiedenis van de Hammer studio.
Daarnaast is de originele trailer nog bijgesloten en een erg vermakelijke trailer voor de dubbel feature met Rasputin: The Mad Monk (tevens uit 1966). Erg grappig: de trailer beloofd de bioscoopbezoekers een gratis “Rasputin baard” wanneer ze naar de dubbel feature zouden gaan. Dat moet me een zicht zijn geweest, een bioscoopzaal vol met mensen met een neppe baard.