Sinister

Ellison Oswalt (Ethan Hawke) is een schrijver van misdaadromans die gebaseerd zijn op echte politiezaken. Hij besluit om met zijn gezin naar een woning te verhuizen waar een aantal jaren eerder een gezin op een gruwelijke manier om het leven was gebracht.
Door dichtbij de plaats des onheils te zijn hoopt hij meer inspiratie te krijgen voor zijn boek. Op de zolder vind hij een doos met video’s waarop de betreffende moord en andere, soortgelijke moorden staan.
Langzaam maar zeker komt hij erachter dat de moorden met elkaar verbonden zijn door een vreemde, duistere kracht…

Sinister is een film die de eer heeft gekregen om in Nederland op het witte doek te verschijnen. Waarom? Vooral omdat Jason Blum eraan verbonden is als producer. Hij was namelijk ook al producer voor Insidious en de Paranormal Activity reeks.
Hij is dan ook degene die op de poster prijkt, omdat zijn projecten meer bekendheid hebben gekregen dan die van regisseur Scott Derrickson (Hellraiser: Inferno, The Exorcism of Emily Rose).
Dat er zo’n bekende producer aan gekoppeld is vind ik altijd zo nietszeggend dat ik maar besloot om zonder verwachtingen de bioscoopzaal in te stappen.

De film volgt voornamelijk het personage van Ethan Hawke. Sterker nog, ik denk dat bijna 100% van de scenes in de film met hem zijn. Hij zet best een sterke rol neer, maar het is een beetje jammer dat door zijn personage de rest van de cast wel erg naar de achtergrond verdwijnt. Ik vind het vooral jammer dat ze de kinderen niet in meer scenes naar voren hebben laten komen, aangezien ze best essentieel waren voor het verhaal.
Jammer, maar Ethan Hawke zet wel een goede rol neer en ik moet zeggen dat zijn personage de tijd ook wel goed wist te vullen.

Ondanks dat Scott Derrickson en C. Robert Cargill op IMDB aangegeven staan als de schrijvers, wekt het verhaal toch de gedachte dat Jason Blum ook een aardige vinger in de pap had. Het is namelijk wel heel erg typisch dat deze film weer over ‘het bovennatuurlijke’ gaat.
Het verhaal is dan ook een variatie op films die we de laatste jaren wel meer zien, maar Scott Derrickson heeft er goed een eigen draai aan weten te geven.

Wat de film vooral sterk maakt is de spanning. De sleutel van deze spanning is in deze film duidelijk de soundtrack. Ze hebben hier en daar voor aparte muziek gekozen die een verontrustende en ongemakkelijke sfeer weet op te roepen. Christopher Young heeft al heel wat film soundtracks op zijn naam staan en verzorgde ook de muziek voor The Exorcism of Emily Rose. Ik denk dat dit het beste werk is dat ik tot nu toe van hem gehoord heb.

De beelden zijn helaas niet altijd net zo effectief als de muziek. Er zitten zeker een aantal sterke, griezelige scenes tussen, maar vooral de scenes naar het einde toe en het einde zelf vielen dan weer een beetje tegen. Het idee was best leuk, maar het had alleen niet het verontrustende effect dat de maker waarschijnlijk voor ogen had.

Al met al is Sinister best een leuke griezelfilm om eens in het halfdonker te bekijken. Ik durf zelfs te zeggen dat deze film tussen het rijtje betere horrorfilms van dit jaar past, maar verwacht geen moderne klassieker.