Stendhal Syndrome, The

Asia Argento speelt in deze film een jonge politieagente Anna Manni, die vanuit Rome naar Florence wordt gestuurd om daar een seriemoordenaar op te sporen. Ze heeft een anonieme tip gekregen dat ze hij op een bepaald tijdstip in het museum zou zijn, dus gaat ze op weg. In het museum wordt ze door een bewusteloosheid bevangen, die, zoals we later leren, veroorzaakt wordt door bepaalde schilderijen. Als Anna bijkomt, wordt ze geholpen door een hartelijke man. Later loopt ze dezelfde vent tegen het lijf, alleen is hij dan in een ander humeur…

The Stendhal syndrome is geen ‘whodunnit’, aangezien je de kop van dader al vanaf het begin ziet. Ook is de ‘horror’ waarop ze op het doosje van spreken, ver te zoeken, al worden de verkrachtingen en moorden vrij gruwelijk in beeld gebracht.

De persoon die centraal staat in deze, naar mijn idee briljante film is Anna zelf, die haar traumatische ervaringen ondanks de hulp van een psycholoog niet kan verwerken.

Ik had nooit eerder de gelegenheid een film van Asia of Dario Argento te zien. Nu ik dat wel heb, weet ik wat ik eerder heb moeten missen, en zal ik ook op zoek gaan dan hun andere werken.

Meesterlijke film.