The Howling:New Moon Rising

Dit is het zevende van “The Howling”,en alleen al dat er zeven delen bestaan van de serie is al zielig genoeg.Deze delen hebben eigenlijk totaal geen samenhang,maar regisseur/scenarist/producer/hoofdrolspeler Clive Turner probeert ze door middel van wat herbruikte beelden uit de vorige films toch tot een verhaal te smeden.

Het verhaal gaat als volgt.Een man(Clive Turner,wie anders?)die echt een bad nodig heeft vestigt zich in een dorpje,waar hij werk krijgt in een bar.In dit dorp zit een weerwolf en nog erger,een hele troep marginalen die hun dagen vullen met drinken en echt slechte dialogen uit hun mond proberen te krijgen.Maar echt slechte dialogen.Ook vreemd zijn de humorsc?nes in deze film.Bijvoorbeeld drie mannen die de hele tijd perfect synchroon tegelijk drinken.In een nog veel pijnlijkere sc?ne begint een man scheten te laten na teveel chili te hebben gegeten.Een paar anderen spuiten dan luchtverfrisser naar hem.Zelfs als de humor niet apocalyptisch slecht was geweest was hij nog verrevan passend.

Ondertussen proberen een inspecteur en een priester de moordzaken op te lossen,wat leidt tot verwarrende flashbacks naar de vorige films die dan iets met dit verhaal te maken zouden hebben.Zo krijg je toch eventjes een degelijke weerwolf te zien zonder dat men er veel geld aan moet geven.Het komt ook goed uit dat Clive Turner een heel kleine rolletje had in deel 5.Toen heette hij wel Ray en nu Ted,en onderweg heeft hij ook een Australisch accent ergens vandaan gehaald.Blijkbaar is hij altijd een heel belangrijk personage geweest,althans volgens het scenario dat hij zelf geschreven heeft.

Wat een acteurs!Het idee achter dit zootje in het volgende.Om de kosten te drukken werden er geen echte acteurs ingehuurd,maar werden gewoon mensen die hun stadje wilden promoten van de straat geplukt.Want als er één ding is waar toeristen op afkomen is het wel een weerwolf.

Een ander thema in de film zijn echt gore mensen die countrynummers met titels als “Prescription Beer”(!) spelen en anderen die daar dan houterig op dansen,minutenlang.Dit duurt zo lang dat je onderweg vergeet dat er een weerwolf in deze film zit.Je wordt hier en daar wel herinnerd door een paar wazige beelden met een rode filter.Die arme weerwolven zien echt geen steek.

In de hele film vallen nauwelijks vijf doden,en dit zijn bijna allemaal volslagen onbekenden,van de hoofdpersonages en zelfs de bijrollen blijft deze weerwolf netjes af.Gewoon mensen die even geintroduceerd worden en een minuut later verscheurd worden.Wel,verscheurd,lichtjes heen en weer geschud eigenlijk.De mensen zijn daar niet stevig.

Uiteindelijk wordt dan onthuld wie de weerwolf is en krijgen we de grote transformatiescene,meteen de enige keer in de film dat je echt op de grond ligt van het lachen.Het is gewoon zo vreselijk allemaal,het is zo’n goedkoop computereffect.Delen van de muur transformeren gewoon mee in een weerwolf.En zilveren kogels?Niks van,gewoon heel veel schieten en het lukt ook wel.Het is toch maar een vloek he.

Blijf af van deze.Met de andere sequels kan je best nog wel lachen,maar deze.Zoiets slecht schrijven lukt nog wel net,maar mensen vinden die heiraan willen meewerken,ik had gehoopt dat het nooit mogelijk zou zijn.