Day of the Woman

Nadat ik een tijdje geleden al de ”redelijke” remake had gezien, werd het voor mij ook maar eens tijd om het origineel van Day of the Woman, beter bekend als I Spit on Your Grave te kijken. En nadat ik zag dat deze film ook nog op de oh zo beruchte Video Nasties List stond kan ik toch wel zeggen dat mijn aandacht getrokken was.

Auteur Jennifer werkt al een tijdje aan een nieuwe roman en is op zoek naar een goed einde. Ze heeft geen inspiratie meer en wil even de stad uit om te herbronnen. Ze huurt een huisje langs een rivier en weet meteen de aandacht te trekken van de mannelijke bevolking in het dorp. Kort nadien wordt ze door enkele van hen vastgehouden en verkracht. Maar het blijft hier niet bij: ze wordt meermaals verkracht en bovendien wordt haar roman vernield. Jennifer plant de ultieme wraak op haar belagers…

Het eerste gedeelte van de film wordt gevuld met verkrachtingen die niet half zo schokkend zijn als bij de remake. Dat komt vooral omdat de verkrachters, bestaande uit een groep schreeuwlelijken, een debiel en een Landon Donovan lookalike, op Eron Tabor na totaal niet overtuigend overkwamen. Zeker Richard Pace als ”de retard” was lachwekkend slecht. Ook de matige audio van de film kwam de ”schokkende” scenes niet ten goeden en maakte het alleen nog maar amateuristischer.

Nadat dan eindelijk de verkrachtingen voorbij zijn komt Jennifer weer een beetje tot leven. En wat doe je wanneer je net meerdere malen bruut verkracht bent?… Juist!. je zet een bakkie koffie en gaat verder met het schrijven van je boek. Aan die onlogica stoorde ik me wel enigszins maar gelukkig komt ze dan toch weer een beetje tot bezinning en beseft ze dat het tuig afgestraft moet worden. Vanaf dan begint dan ook het leukste gedeelte van de film. De verkrachters worden op leuke manieren aan hun einde gebracht ondanks dat de gore niet eens erg expliciet is (op de penisscene na natuurlijk die wel erg ongemakkelijk was om als man zijnde naar te kijken).

Day of the Woman zou misschien in de jaren ’70 door het angstige Engelse publiek als een rasechte shocker zijn gezien, maar daarvoor vind ik de verkrachtingsscenes te amateuristisch. Het wraak gedeelte maakt echter veel goed.