Registreren
We sturen je per e-mail een wachtwoord toe. Soms komt deze e-mail in je spambox terecht.
Zoek
Home
Don't Torture a Duckling
4.5Totale score
Waardering gebruiker: (0 Stemmen)

Een autoweg die op hoge pilaren door het heuvellandschap van Sicili? kronkelt, op de achtergrond het niet aflatende geluid van tsjirpende krekels afgewisseld met luidende kerkklokken en het gekraai van hanen, maar vooral een doordringend menselijk gezang dat de hele film niet meer verdwijnt en nooit verklaard wordt. De plaatselijke opgeschoten jochies, die, hoe netjes gekleed ook, zich bezighouden met het met katapult beschieten van een hagedis, het roken van sigaretjes en het begluren van seksende toeristen in een leegstaand schuurtje. De vrouwen zitten, in het zwart gekleed, op stoelen buiten hun witte huisjes. En natuurlijk is er de kerk, waar in de duister koelte neergeknield wordt door dezelfde kinderen die buiten schelmenstreken uithalen.

In slechts enkele momenten wordt de sfeer van een Italiaans dorpje hier perfect neergezet. Een op het oog idyllische plaats, waar al meteen het onheil op de loer ligt.
Bloedende handen graven de aarde van een van de heuvels langs de snelweg open, waarin een kinderskeletje begraven ligt. Het is een teken van de dingen die komen gaan, want weldra zal het dorpje in het teken staan van een gruwelijke serie kindermoorden. De plaatselijke politie en versterkingen van buitenaf hebben er de handen vol aan. Voor het eerste jongetje dat verdwijnt wordt per telefoon losgeld gevraagd en al spoedig wordt er op de plek waar het geld moet worden gebracht een verdachte opgepakt. Het is slechts het begin van een hele reeks verdachten, want bijna iedereen in het dorpje lijkt wel wat te verbergen te hebben.
Bovendien zien we regelmatig close-ups van handen die spelden in voodoo-achtige poppetjes steken.
Andrea Martelli, een journalist uit de grote stad die de situatie komt verslaan voor zijn krant raakt bevriend met Patrizia, een vrouw die haar eigen verleden probeert te ontvluchten door zich in het dorp terug te trekken in haar moderne villa. Al snel vormen enkele aanknopingspunten voor hen voldoende aanleiding om zelf op zoek te gaan naar de moordenaar.

Ik zal meteen bekennen dat ik niet de grootste fan van Lucio Fulci ben, maar deze film is een pareltje. Het is geen lichte kost. Het onderwerp, kindermoorden, laat dat ook niet bepaald toe. Maar de virtuositeit waarmee ??n en ander in beeld wordt gebracht, valt vanaf de knappe openings-sc?ne op. In de typische Italiaanse stijl die we voornamelijk kennen uit de Sergio Leone-westerns worden wijde landschapsopnamen afgewisseld met extreme close-ups, een methode die voortreffelijk werkt, zeker in combinatie met een goede geluidsband, altijd een van de belangrijkste onderdelen bij het maken van een film voor Fulci.
De afwezigheid van grote sterren wordt geenszins gemist en helpt alleen maar mee aan de authenticiteit van de film die visueel een volkomen tegenstelling is van de Argento-gialli uit dezelfde tijd, zoals ‘Bird with the Crystal Plumage’ en ‘Cat O’Nine Tails’. Argento’s films speelden zich in de grote stad af en brachten een hybride van Amerikaanse en Italiaanse elementen, ‘Don’t torture a Duckling’ lijkt naast het mysterie-element vooral een portret van een kleine, Italiaanse gemeenschap te willen schilderen, waarin onderlinge saamhorigheid samengaat met xenofobie en buitenstaanders altijd buitenstaanders zullen blijven.

De structuur van de film is ongewoon: pas in het derde deel van de film zijn er duidelijke hoofdrolspelers. Maar dat neemt niet weg dat deze film vele malen beter gestructureerd is dan Fulci’s latere bekende horrorfilms, zelfs zijn zombie-hoogtepunt ‘The Beyond’.
Fulci zelf beschouwde zijn films uit de vroege jaren zeventig, waaronder deze, en de gialli ‘Perversion Story’ en ‘A Lizard in a Woman’s Skin’ als zijn besten.
Als giallo (Italiaanse thriller) is dit een topper in zijn genre: er zijn talloze verdachten, allemaal met een eigen schimmig verleden, en er wordt kwistig met ‘red herrings’ gestrooid.
De film bevat een bijna archetypisch giallo-moment dat zich voltrekt in de kerk tijdens de begrafenisdienst van ??n van de betreurde kinderen. Bijna het hele dorp is aanwezig en de moeder van het kind kan zich niet meer bedwingen en roept ineens hysterisch: ‘I know he’s here! The killer is here!’
Vervolgens zien we de gezichten van een aantal aanwezigen en inderdaad: naar alle waarschijnlijkheid gaat achter ??n van de onschuldig-lijkende gezichten een meedogenloze moordenaar schuil.
Ook de afwikkeling van het mysterie getuigt van een ijzersterk idee en een goed uitgewerkt scenario. Ook voor deze giallo geldt weer enigszins: de weg naar de ontraadseling van het mysterie, de diverse clues, de betrokkenheid van de hoofdpersonages en de spanning van de vraag wanneer de moordenaar weer zal toeslaan, zijn uiteindelijk belangrijker dan de ‘grote ontknoping’ die niet zelden wat geforceerd aandoet, hoewel er positieve uitzonderingen zijn (‘Bird with the Crystal Plumage’, ‘Blood and Black Lace’, ‘Tenebrae’).
Het figuurtje van Donald Duck dat ook in deze film een rol speelt, verwerkte hij wederom in het scenario voor ‘New York Ripper’, de film die hij tijdens zijn meest succesvolle periode in de jaren tachtig draaide.

Alsof de aanblik van de vermoorde kinderen al niet erg genoeg is, vond Fulci het nodig na ongeveer een uur een sc?ne in te lassen waarin een personage op gruwelijke wijze mishandeld wordt tot de dood er op volgt. Hoewel het een duidelijke voorafschaduwing is van het geweld dat ons nog van Fulci te wachten stond en er goed gebruik gemaakt wordt van twee verschillende muzieknummers, is het een sc?ne die qua gruwelijkheid buiten de toon van de verder opvallend ingehouden film valt. De sc?ne is vooral schokkend omdat het een zeer kwetsbaar en sympathiek personage betreft. Zoals vaker bij Fulci treft het ergste lot vaak de meest onschuldige mensen. Bijvoorbeeld het meisje Emily in ‘The Beyond’, die enkel een waarschuwing komt brengen.

Qua idee en uitwerking is dit de sterkste film van Fulci die ik tot op heden gezien heb en ik vind hem zelfs beter dan ‘The Beyond’.
Als zelfs een niet al te grote Fulci-enthousiasteling deze film al zeer weet te waarderen, lijkt me dat de ware Fulci-fan hem zich zeker niet mag laten ontgaan

Over de auteur

avatar
Evil B.

16 reacties

  1. avatar
    Evil B.

    Het idee van een giallo in zo’n dorpje, vind ik heel goed. En de film doet heel realistisch aan; het politie-onderzoek, de dorpsbewoners, het komt heel echt over allemaal. De aanval op de Kerk valt niet specifiek op, maar dat zegt waarschijnlijk meer over die tijd en situatie in Itali?.

  2. avatar
    Evil B.

    Het lijkt me dat het geweld in de film destijds ook heel aanstootgevend moet zijn geweest. Dit is ’72, men was toch wel wat gewend, maar die sc?ne op het kerkhof komt toch hard aan als je hem niet verwacht, denk ik. Zeker op een groot scherm.

  4. avatar
    BvZ

    Helemaal mee eens Evil! Prima film, ahw strakker aangelijnd dan zijn latere alle kanten op stuiterende zombiefestijnen. Destijds viel vooral de vileine aanval op De Kerk op, iets dat tegenwoordig waarschijnlijk niemand meer opvalt. Technisch ook geslaagd alhoewel ik NYR wat dat betreft beter vind. [uitstekend geschreven trouwens..]

  6. avatar
    Horror_Wizard

    ‘De sc?ne is vooral schokkend omdat het een zeer kwetsbaar en sympathiek personage betreft. Zoals vaker bij Fulci treft het ergste lot vaak de meest onschuldige mensen’. Die Fulci :D! Hij heeft het altijd op de zwakkere gemunt! Dat komt ook duidelijk naar voren in bijv. ‘City of the Living Dead’ waar onschuldige, zwakzinnige Bob wordt doodgeboord, of in NYR waar een onschuldig, vrolijk, fietsend meisje wordt opengereten door de Ripper!

  9. avatar
    BvZ

    Ik heb hier een Anchor Bay uitgave die je op Amazon kan vinden. Alleen staat daar dat ‘t een R1 is terwijl mijn exemplaar regiovrij is. De cover is wel exact gelijk. Best prijzig trouwens 27 dollar.

  15. avatar
    lammie

    Zeer stijlvolle giallo van Fulci,wet een vooral memorabele soundtrack…dan weer een soort rock en dan simpele,maar zeer pakkende serpende strijkers.Film van grote klasse,had alleen wel snel een vermoeden wie de killer was,maar dat mocht de pret niet drukken.TOP.

Laat een antwoord achter