Fog, The (blu-ray)

Antonio Bay is een klein vissersplaatsje met een duister verleden. Radio presentatrice Stevie Wayne (Adrienne Barbeau) ziet vanaf haar zendstation in de vuurtoren een vreemde mistbank de kust naderen.
Er blijkt 100 jaar geleden een schip in de mist te zijn gezonken en nu komen tijdens het 100-jarig bestaan van Antonio Bay de verloren zielen terug om wraak te nemen voor hun gruwelijke lot.

John Carpenter’s The Fog is een film die op het moment dat hij uitkwam helemaal niet zo populair was. Door de jaren heen is hij echter uitgegroeid tot een (cult)klassieker en ook ik geniet heden ten dagen nog steeds met volle teugen van dit ouderwetse spookverhaal.
“The Fog” was de eerste horrortitel die ik op blu-ray kocht.

Het verhaal van deze film is eigenlijk een simpel spookverhaal. Het gros van deze films gaat over één of meer rusteloze zielen die terugkeren om wraak te nemen en daarom zou de film misschien niet als heel bijzonder beschouwd kunnen worden. Toch is de uitwerking en de stijl die Carpenter hier gebruikt wel bijzonder.
Allereerst hadden hij en Debra Hill een aantal erg mooie settings uit weten te zoeken. De vuurtoren ligt echt op een geweldige plek en ook het dorpje is goed gekozen.

Door de belichting in de mist en de manier waarop ze de mist hebben doen “bewegen” krijg je echt het gevoel dat de mist een bepaalde macht huisvest. Daarnaast zorgt het ervoor dat de geesten goed in het donker blijven en we krijgen dan op een aantal scenes na ook niet meer te zien dan hun schaduw of silhouet. Carpenter zei in “Tales from the Mist: Inside the Fog” (een docu van een half uur over het maken van de film, te bekijken op youtube) dat hij hetgeen dat je niet kan zien beangstigend vind en dat hij dit probeerde toe te passen in deze film. Het is hem gelukt, want de dreiging van enkel de mist of de silhouetten van de geesten is haast net zo erg als wanneer je ze echt in actie ziet.

Ondanks dat Jamie Lee curtis op de meest bekende poster van de film staat is het Adrienne Barbeau die hier de hoofdrol speelt. Ze speelt een sterk vrouwelijk personage die door de hele film zichzelf in veiligheid moet zien te brengen. Iets dat men voor die tijd nog niet heel veel gezien had (de vrouwen moesten daarvoor uiteindelijk toch door de man gered worden). Ze zet de rol zeer overtuigend neer. Curtis en Tom Atkins spelen ook goed samen als twee vreemden die bij elkaar gebracht worden.
Hal Holbrook zet naar mijn mening het interessantste personage van de film neer. Hij speelt een priester met een duister verleden en weet dit op een heel sobere manier te doen.
Janet Leigh zei in de eerder genoemde “making of” dat zij na Halloween een “fan” van John Carpenter geworden was. Ze had voor de casting al een keer tegen hem gezegd dat wanneer hij een iets ouder vrouwelijk personage nodig had dat zij die rol dan wel wilde spelen. Carpenter (die op zijn beurt weer zei dat hij een fan was van Janet Leigh) liet haar de burgemeester van Antonio Bay spelen en ook zij zet een leuke bijrol neer.
Als laatste wil ik nog mijn lof uitspreken over John Houseman. De man verzorgde het geweldige introductie verhaal en deed dit in stijl. Hij zorgt ervoor dat je gelijk in het begin van de film al de rillingen over de rug voelt lopen. Daarnaast vertelt hij het zo pakkend dat je gewoon aan zijn lippen hangt.

Door het sterke gebruik van geluidseffecten en de soundtrack is de spanning soms om te snijden en spring je soms op uit de stoel van de schrik. John Carpenter’s soundtrack is nagelbijtend goed te noemen. Het is te horen dat hij iets meer tijd had als met Halloween, want de soundtrack bevat meer verschillende elementen en is wat minder kaal dan die van zijn voorgaande horrorfilm.

Scanners van David Cronenberg kwam net voor The Fog uit en toen ze zagen dat die behoorlijk grafisch was hadden ze nog snel wat scenes bijgeschoten waarin je een aantal onsmakelijke dingen te zien krijgt. De moorden van de spoken zijn er later ook nog bijgezet. Hierdoor is er voor het gevoel wel wat “gore” te zien, maar eigenlijk zie je nog best weinig. Het word echter ook niet gemist, want zoals eerder gezegd is “The Fog” juist zo sterk om hetgeen dat je niet ziet.

De kwaliteit van de blu-ray is erg goed te noemen. Hij is inmiddels al wat jaren oud, maar kan zich qua kwaliteit nog goed meten met de blu-rays die tegenwoordig uitkomen. Daarnaast is het sowieso knap te noemen, want volgens mij is het nog best pittig om een film uit 1980 zo op te poetsen. Er zijn bijna geen witte pixels, verkleuringen of wat dan ook te zien en ook het geluid klinkt kraakhelder.
De blu-ray bevat geen extra’s, al hebben ze daar in het menu wel een submenu voor gemaakt. Het bleek echter enkel een functie om het beeld en het geluid af te stellen op je televisie en apparatuur.
Zij die meer extra’s willen kunnen dus beter de Scream Factory editie aanschaffen, waar onder andere die korte making of op staat. Je moet daar alleen wel een regiovrije of Amerikaanse blu-ray speler voor hebben.

Door de geweldige setting, de sterke cast en de geweldige spanningsopbouw is dit met recht een klassieker in het genre te noemen. Een film die geschikt is voor een breed horrorpubliek. Als je de mogelijkheid hebt om hem af te spelen raad ik zeker de blu-ray versie aan, vanwege de mooie kwaliteit.