Horde, La

In een buitenwijk van Parijs willen vier agenten wraak gaan nemen op de bende misdadigers die verantwoordelijk zijn voor de dood van een collega. Ze vallen het gebouw waar de misdadigers in zitten aan, maar dan word het gebouw ineens aangevallen door een enorme horde zombies. De agenten en misdadigers moeten hun krachten bundelen om een kans te maken op overleven, maar redden ze het wel tegen honderden hongerige zombies?

Frankrijk is tegenwoordig misschien wel het land waar de meest spraakmakende horrorfilms vandaan komen. De laatste jaren hebben ze wereldwijd een goeie indruk achter gelaten met films als Martyrs en À L’intérieur. Het is dan ook niet zo vreemd dat we dit jaar waarschijnlijk meerdere Franse horrorfilms te zien krijgen.

De film mikt het niet op het scheppen van sfeer, er word bijna niet gebruik gemaakt van schrikeffecten en er word ook niet geprobeerd om spanning op te bouwen. Wat heeft de film dan wel? Veel actie. De personages krijgen een korte introductie, maar al gauw breekt de hel los en gaan ze het gevecht aan met de zombies en met elkaar.

Bij dit soort films is het wel prettig als er veel gore aanwezig is. Dat valt bij deze film een beetje tegen. Het bloed spuit wel in het rond, hier is volgens mij ook veel CGI voor gebruikt. Zo af en toe zie je dan ook wel wat gore, maar dit oogt ook allemaal als veel goedkope CGI. Dit vond ik erg jammer, want bij andere Franse horrorfilms van de laatste jaren was ik hier meestal wel tevreden en positief over.

De acteerprestaties zijn erg wisselend. Er zitten een aantal goeie personages tussen, maar ook een paar personages die gewoon niet goed overkomen. Dit komt dan ook door de zo af en toe matige acteerprestaties. Dit word dan weer gedeeltelijk goedgemaakt door foute personages, zoals een gepensioneerde militair.

Het vlotte tempo en sommige van de hierboven vernoemde ‘foute typetjes’ weten de film nog te redden, maar al met al had ik meer verwacht en denk ik ook dat er meer in had kunnen zitten.