John Dies at the End

Dave (Chase Williamson) en John (Rob Mayes) ontdekken te laat dat de nieuwe drug “Sojasaus” wel erg vreemde bijwerkingen heeft. De drug blijkt gemaakt te zijn door mensen uit een andere dimensie. Het doel? Een poort maken tussen de dimensies om zo onze dimensie te overheersen.
Dave en John worden aangewezen om deze invasie te stoppen. Ze zijn alleen alles behalve geschikt voor deze taak.

John Dies at the End is de nieuwe film van Don Coscarelli, die ik na de laatste Phantasm film al wat uit het oog verloren was. Met deze film brengt hij ons wel een hele aparte horror/komedie.

De film begint erg leuk. Hij begint in een lekker vlot tempo, met veel leuke grappen. Daarnaast merk je vanaf het begin ook al dat het met de cast ook wel goed zit. Chase Williamson zet de hoofdrol erg leuk neer en Rob Mayes speelt ook goed als John (waarvan we natuurlijk al weten wat er met hem zal gebeuren…). Verder speelt Paul Giamatti zijn rol ook goed en de rest van de cast is ook erg degelijk. Verder komt Angus Scrimm (bekend als de “Tall Man” uit de Phantasm serie) ook nog even kort voorbij als een pastoor. Een hele korte, maar leuke rol van Scrimm.

Het is alleen een beetje jammer dat de film zo tegen het midden de draad een beetje kwijt dreigt te raken. Er gebeuren dan ineens wel heel erg veel bizarre dingen, waardoor je goed moet blijven opletten om te blijven begrijpen wat er nou allemaal gebeurd.
Wat dat betreft had Coscarelli het verhaal naar mijn mening wel iets simpeler mogen houden, omdat dit nou juist zo’n lekkere film had kunnen zijn waarbij je jezelf lekker kon ontspannen en niet zoveel moest nadenken.

De film weet zich echter weer te herpakken en ik moet zeggen dat het laatste stuk van de film wederom genieten geblazen is.
Uiteraard zijn veel van de special effects CGI, maar Coscarelli weet het precies goed in beeld te brengen. Hierdoor komt het nooit overdreven nep over en blijven de effecten geloofwaardig.
De gore is ook best vermakelijk. Vooral de soms erg vies uitziende creaturen uit de andere dimensie zien er goed uit.

De film heeft best weinig horror te bieden, maar de humor is best goed. Helaas net niet de vermakelijke popcorn film die ik graag had willen zien, maar er valt over het algemeen nog voldoende te genieten. Coscarelli is het maken van vermakelijke genrefilms nog niet verleerd!