La Casa dalle Finestre Che Ridono

Een kunstenaar wordt naar een klein Italiaans plaatsje gestuurd om een fresco in de lokale kerk te repareren. Naarmate zijn werk vordert, komt hij steeds meer achter de gruwelijke geheimen van de maker van het kunstwerk. Hij ontdekt dat zijn mysterieuze zusters nog ergens in de buurt moeten zijn…

Pupi Avati’s La Casa dalle Finestre Che Ridono, ook wel bekend als The House with Laughing Windows is een film die vaak onder het Italiaanse giallo genre ondergebracht word. Na deze film gekeken te hebben kan ik zeggen dat het geen traditionele giallo is.

Er zijn wel wat giallo recepten aanwezig, vooral de spanning in de film is vergelijkbaar met dat van een giallo. Er loopt een mysterieuze moordenaar rond die eigenlijk niet zo heel erg veel doet, maar het feit dat er een geheimzinnig persoon rondloopt waarvan niet bekend is wat hij gaat doen zorgt al voor behoorlijk wat spanning.

Ook de acteerprestaties zijn overtuigend genoeg om dit tot een sterke film te maken. De effectieve soundtrack en de constante mysterieusheid van de film doen de rest. Tot het einde blijft de film onvoorspelbaar en de twist op het einde komt dan ook als een complete verassing.

Het einde is dan ook een enorm sterke factor van de film. Het is niet alleen verassend, maar ook nog best schokkend. Met de spanningen van de laatste tijd rondom de Katholieke kerk zou dit einde heden ten dage al behoorlijk gewaagd zijn, maar dit moet anno 1976 al helemaal schokkend geweest zijn.

Vooral vanwege dit einde snap ik eigenlijk niet waarom deze film altijd zo onbekend gebleven is. Een film die niet voor iedere horrorfan even gemakkelijk te kijken zal zijn. Er gebeurd namelijk vrij weinig ‘actie’, maar de film moet het meer hebben van zijn continue spanning. Verder is het einde niet geschikt voor mensen die waarde hechten aan het Christelijke geloof. Voor mensen die hier geen last van hebben en wel houden van een spannende en mysterieuze film is dit een echte aanrader.