Saw

Nadat ik nu toch eindelijk alle Saw delen op dvd heb werd het voor mij eens tijd alles eens te herzien. Beginnend met natuurlijk het alom geprezen origineel.

Dr. Lawrence Gordon en Adam, twee mannen die elkaar nooit eerder hebben gezien, ontwaken vastgebonden in een smerige, oude badkamer. Tussen hen in ligt het levenloze lichaam van een man met een revolver in zijn handen en een taperecorder. Als Adam en Lawrence dan met behulp van de taperecorder een bandje afluisteren ontdekken ze dat ze de nieuwste slachtoffers zijn in één van de zieke spelletjes van een beruchte seriemoordenaar, die luistert naar de bijnaam ‘Jigsaw’.

Je wordt als kijker gelijk in het diepe gegooid. Twee kerels worden wakker in een oude badkamer met kettingen rond hun benen vastgebonden aan een oude, roestige, met stront besmeerde buis. Wat is hier aan de hand en wie doet hen dit aan zijn vragen die als kijker gelijk door het hoofd heen schieten.

Het acteerwerk van de 2 vastgebonden kerels (Cary Elwes en Leigh Whannell) is in het begin wat stijfjes, maar naarmate de film vordert en de situatie steeds uitzichtlozer wordt hun acteerwerk steeds beter en slepen ze je echt mee in de waanzin. Het politie duo Ken Leung en Danny Glover is wel om te genieten en zeker van die laatste ben ik echt fan.

2 Gozers vast in een badkamer… Hoelang kan dat leuk blijven. Heel lang is het antwoord. Ondanks dat de film zich voor een zeer groot gedeelte daadwerkelijk in die badkamer afspeelt, weet regisseur James Wan een perfecte combinatie te vinden tussen drama en beangstigende en gruwelijke horror. En ook mede doordat je blijft gissen wie nou daadwerkelijk de moordenaar is en wie er in het complot zit blijf je lekker in het verhaal zitten.

Tussendoor zitten er nog wat geinige dingetjes tussen die een horrorfan zeker zal amuseren. Zo stopt Wan aardig wat vleugjes Giallo in zijn film. Onder andere creepy phone calls en meerdere first-person shots van een persoon die zwarte lederen handschoenen draagt lijken zo uit Dario Argento’s oeuvre te komen.

Op het hoogtepunt van de film zit je haast nagelbijtend te kijken. De ultieme gekte die bij doctor Gordon toeslaat wanneer (SPOILER) hij door de telefoon hoort dat zijn gezin wordt aangevallen en de reactie van Adam in dezelfde scene is een héél, héél, héél knap staaltje acteerwerk. De twist op het eind, ondersteund door de geniale soundtrack, is ook heerlijk.

Saw legt in tegenstelling tot zijn opvolgers niet de focus op harde gore maar vertelt op uitstekende wijze een ziek verhaal, met alle gevolgen van dien…