Slumber Party Massacre, The

Een meisje is een paar dagen alleen thuis en besluit wat vriendinnen uit te nodigen voor een pyjama-feestje. Alleen het nieuwe meisje Valerie mag niet komen, omdat een aantal meiden jaloers op haar zijn. De meiden weten echter niet dat er een gevaarlijke moordenaar is ontsnapt. De moordende gek heeft wel zin om op meidenjacht te gaan en Valerie word hun enige hoop op overleving.

‘The Slumber Party Massacre’ is een jaren ’80 slasherfilm zoals die veelvuldig werden gemaakt in die periode. Toch is deze film bijna een mijlpaal in de (horror)filmindustrie. Het is namelijk een film die geregisseerd is door een feministische vrouw en het is misschien wel de eerste horrorfilm die door een vrouw werd geregisseerd en misschien wel een van de eerste films die door een vrouw werd geregisseerd. Historisch gezien heeft deze film toch wel een behoorlijke waarde. Jammer genoeg zijn er tot op de dag van vandaag nog niet veel vrouwelijke regisseurs, er zijn dus nog wel heel wat vrouwen die hier een voorbeeld aan kunnen nemen.

Maar nu de film: De film is echt een typische jaren ’80 slasher. De acteerprestaties zijn erg mager, maar voor een film als deze wel vermakelijk. Veel stereotypes zijn hier terug te vinden van de stoere jonge gast tot de mooie, gevoelige meid die de moordenaar moet zien te stoppen. Jammer genoeg is deze actrice, die Valerie speelt, in 1996 na een langdurige drankverslaving gestorven door zelfmoord, R.I.P. Robin Stille. De cheesy sfeer is door al deze personages erg sterk aanwezig. De film is ook vooral hilarisch om zijn foute dialogen en gebeurtenissen Zo krijgt iemand trek in een pizza, terwijl ze in een zeer bizarre situatie zitten.

De gore valt alleen jammer genoeg best mee in deze film. Een moordenaar met een elektrische boor, daar moeten toch wel een aanrtal leuke dingen mee gedaan kunnen worden dacht ik zo, maar alle moorden gebeuren offscreen, terwijl de resultaten nadien er toch wel erg leuk uitzien en de body count erg hoog ligt. Het enige wat ze nog nodig hadden was misschien iets meer bloed. Wat ik ook erg jammer vind, is dat de moordenaar veel te vaak in beeld komt. Hierdoor komt hij veel minder eng en creepy over als dat je een grote schaduw of een gemaskerde killer zou zien. Dan komt er ook nog eens bij dat ik deze killer qua uiterlijk helemaal niet zo eng vind. Dit neemt dus jammer genoeg wel wat spanning weg, want voor de rest werd er wel genoeg gedaan aan het opbouwen van sfeer d.m.v. schrikeffecten en spannende muziek.

Slasherliefhebbers zullen hier erg van kunnen genieten. De horrorliefhebber die ook eens een horrorfilm wilt kijken die zichzelf niet al te serieus neemt kan deze ook gerust kijken en eigenlijk raad ik deze film ook aan alle andere horrorliefhebbers aan, vanwege het historische belang van deze film. Heb je dus eens tijd over voor een leuk popcornfilmpje, twijfel dan niet langer en ga deze kijken.